Oι γιορτές που έρχονται..

Μέρες γιορτινές..Χριστουγεννιάτικες..
Ο χρόνος οδεύει προς το τέρμα της διαδρομής του,βήμα βήμα..οι αντοχές του τον εγκαταλείπουν...
Κι εμείς, σαν απο μία προκαθορισμένη παρόρμηση κάθε τέτοιες μέρες
κάνουμε τον απολογισμό μας.. φέρνοντας πολύ κοντά τις ξεχωριστές αναμνήσεις του χθες,όλα όσα κατέληξαν στο σήμερα,τα όνειρα και τους πόθους ενός φωτεινότερου αύριο..
Είναι οι μέρες...σε παρασύρουν.....
τα φωτάκια απο τα στολισμένα δέντρα,οι παγερές νύχτες,οι μυρωδιά της ομίχλης του ξύλου,του γλυκού..οι ευχές..το πέρα δώθε ανθρώπων
οι εθιμοτυπικές επισκέψεις..
Κάθε λεπτό που περνάει σε φέρνει και πιο κοντά σε προσδοκίες.Είναι οι μέρες που η ψυχή ανοίγει..αφήνει να ξεχυλίσουν τα βάρη της.νοιώθωντας μια λυτρωτική ανακούφιση..
Και τότε,αδειάζοντας όλα τα κακά,όλα τα επώδυνα,ίσως...ίσως γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι..ίσως η καρδιά μας αυτές τις μέρες
αφήνεται να συλέξει μόνο τα καλά,μόνο τα ανθρώπινα,μόνο τα αληθινά μας αισθήματα..
Και όσες ευχές να βγούν από τα χείλη μας,να είναι αληθινές!!!να είναι δωτικές!!! να είναι αγάπης!!! για να πιάσουν τόπο σε όσους τις χαρίσουμε.
Κι έτσι μαγικά η δύναμη μιας ευχής να διαλύσει όλα τα άσχημα απο την ατμόσφαιρα...
Χρόνια πολλά σε ποσότητα,χρόνια καλά σε ποιότητα!!!!
Ενα ποτήρι γλυκό κρασί,ένα χαμόγελο αληθινό,ένα φιλί ζεστό,
μια οικογενειακή συγκέντρωση,και μια απο καρδιάς ευχή για όλο τον κόσμο... την λύτρωση που αποζητά ο καθένας..
Ας μείνουμε άνθρωποι περισσότερο από ποτέ αυτά τα Χριστούγεννα,,
Ελένη Μέη Ασημακοπούλου
(by eleni)

 

ρητά <θανάτου> απο διασημους αντρες..

Αριστοφάνης

«Η περιφρόνηση του θανάτου κάνει τον στρατιώτη, δημιουργεί τον πολίτη, δίνει στον δικαστή την τήβεννό του, στον πρίγκιπα την ασφάλειά του στους κινδύνους και στην αυτού μεγαλειότητα την ατυχία.»
Ανρί Λακορντέρ

«Θεωρώ ότι τους πεθαμένους λίγο τους νοιάζει αν θα έχουν πλούσια κηδεία. Τούτο είναι ματαιοδοξία μοναχά των ζωντανών.»
Ευριπίδης

«Καλύτερα αξίζει ο θάνατος μια και καλή, παρά μια ζωή που όλες οι μέρες της είναι γεμάτες αγωνία και πόνο.»
Αισχύλος

«Κανένας πόνος της ζωής δεν είναι τόσο βαθύς που να μπορεί να συγκριθεί με το θάνατο, αυτόν τον αιώνιο ανταγωνιστή της.»
Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι

«Μην φέρεσαι σαν να επρόκειτο να ζήσεις μύρια χρόνια. Όσο ζεις κι όσο μπορείς να 'σαι καλός και τίμιος.»
Μάρκος Αυρήλιος

«Ο θάνατος αξίζει περισσότερο από μια άθλια ζωή, γιατί παύει πια να υποφέρει κανείς, αφού δεν έχει πια το αίσθημα της αθλιότητάς του.»
Ευριπίδης

«Ο θάνατος για τους μικρούς είναι τέλος, για τους μεγάλους είναι αρχή.»
Πολύβιος Δημητρακόπουλος

«Ο θάνατος δεν φτάνει παρά μόνο μία φορά, όμως γίνεται αισθητός κάθε στιγμή της ζωής. Είναι πιο σκληρό να τον φοβάσαι παρά να τον υποφέρεις.»
Ζαν ντε λα Μπριγιέρ

«Ο θάνατος είναι το δαιμόνιο που εμπνέει, ο μουσηγέτης της φιλοσοφίας. Χωρίς αυτός, δύσκολα θα μπορούσε να φιλοσοφήσει ο άνθρωπος.»
Αρτούρ Σοπενχάουερ

«Ο θάνατος είναι το πιο φοβερό απ' όλα τα πράγματα, γιατί αποτελεί το τέρμα, πέρα από το οποίο πιστεύεται πως δεν υπάρχει τίποτα, ούτε καλό ούτε κακό, γι' αυτόν που πέθανε.»
Αριστοτέλης

«Ο θάνατος είναι ύπνος, ύπνος χωρίς διακοπή, χωρίς πρωινά που μας περιμένει ο μόχθος, χωρίς νυχτιές με αϋπνίες.»
Γουόλτερ Σκοτ

«Ο θάνατος μοιάζει με τον ύπουλο καπνό, που πνίγει τη φλόγα.»
Λόρδος Βύρων

«Ο θάνατος τότε μόνο είναι το μεγαλύτερο κακό, όταν τον παρακαλούμε να έρθει κι αυτός δεν εισακούει τις προσκλήσεις μας.»
Σοφοκλής

«Ο θάνατος, καθώς η γέννηση, είναι ένα μυστήριο της φύσης.»
Μάρκος Αυρήλιος

«Ό,τι έζησε πρέπει να πεθάνει και μέσα από τη φύση να περάσει στην αιωνιότητα.»
Ουίλιαμ Σέξπιρ

«Οι άνθρωποι φοβούνται το θάνατο, καθώς τα παιδιά φοβούνται το σκοτάδι, κι όπως ο φόβος των παιδιών για το σκοτάδι μεγαλώνει, έτσι μεγαλώνει ο φόβος του θανάτου στους ανθρώπους.»
Ευριπίδης

«Οι επικήδειες πομπές ενδιαφέρουν περισσότερο τη ματαιοδοξία των ζωντανών, παρά τη μνήμη των πεθαμένων.»
Φρανσουά Ντε Λα Ροσφουκό

«Όλοι σε αγαπούν, όταν είσαι δύο μέτρα μέσα στη γη.»
Τζον Λένον

«Όσο κι αν η ζωή είναι μικρή, κανείς απ' όλους δεν υπήρξε αδιάκοπα τόσο ευτυχισμένος, που να μην πεθύμησε πολλές φορές, και όχι μόνο μία, το θάνατο παρά τη ζωή. Οι συμφορές και οι αρρώστιες κάνουν να φαίνεται η ζωή σαν να έχει μεγάλη διάρκεια, ενώ αυτή έχει μικρή. Έτσι, όταν η ζωή γίνεται βάρος, ο θάνατος είναι το καλύτερο καταφύγιο για τους ανθρώπους.»
Ηρόδοτος

«Όσοι είχαν το ατύχημα να συνοδεύσουν πολλούς απ' τους δικούς τους στο νεκροταφείο, γνωρίζουν ότι κάθε υποκρισία σταματάει στο αμάξι, κατά τη διάρκεια της πορείας από την εκκλησία στο κοιμητήρι. Οι αδιάφοροι αρχίζουν τη συζήτηση, ενώ οι πιο θλιμμένοι άνθρωποι παύουν να τους ακούν και τους αποχωρίζονται.»
Ονορέ Ντε Μπαλζάκ

«Παχαίνουμε όλα τα πλάσματα μόνο και μόνο για να παχύνουμε τον εαυτό μας, και παχαίνουμε τον εαυτό μας για τα σκουλήκια.»
Ουίλιαμ Σέξπιρ

«Πεθαίνοντας θα προσφέρω στους ανθρώπους τα πιο πλούσια δώρα μου. Αυτό έμαθα απ' τον ήλιο, που όταν δύει είναι τόσο λαμπρός και με τους ανεξάντλητους θησαυρούς του βυθίζεται στη θάλασσα, έτσι που κάνει το φτωχό ψαρά να κωπηλατεί με χρυσωμένα κουπιά.»
Φρίντριχ Νίτσε

«Πιστεύω στο σεξ και στον θάνατο.Είναι δύο εμπειρίες που ερχονται μια φορά στη ζωή.»
Γούντι Άλεν

«Πόσο θαυμάσιος είναι ο θάνατος! Ο θάνατος και ο αδερφός του ο ύπνος.»
Πέρσι Σέλεϊ

«Σαν η ώρα φτάσει, κανένας δεν ξεφεύγει τη μοίρα του. Και κανένας δεν παίρνει αναβολή, όταν κριτής είναι ο θάνατος!»
Αλέξανδρος Δουμάς ο πατήρ

«Το να επιθυμεί κανείς το θάνατο, ταιριάζει σε δειλούς.»
Οβίδιος

«Το να φοβάται κανείς το θάνατο είναι μεγάλος παραλογισμός, γιατί είναι για όλους μας αναπόφευκτος.»
Αριστοφάνης

«Το χρέος προς το θάνατο χρωστιέται ακόμα κι από εκείνον που μένει μακριά από κάθε κίνδυνο μέσα στο σπίτι του.»
Ευριπίδης

«Ύπνος ύστερα από τον καθημερινό μόχθο, λιμάνι για καταφύγιο μετά από ένα φουρτουνιασμένο ταξίδι, γαλήνη μετά τον πόλεμο. Ο θάνατος, ύστερα από μια μακριά ζωή φέρνει ευχαρίστηση.»
Χέρμπερτ Σπενσερ

• «Αν ο θάνατος έρχεται πρόωρα, δηλώνω πως αυτό για μένα είναι ένα κέρδος. Όποιος ζει σαν κι εμένα ανάμεσα σε αναρίθμητα δεινά, πώς είναι δυνατόν να μην κερδίζει πεθαίνοντας;»
  Σοφοκλής
• «Ανδρών επιφανών πάσα γη τάφος.»
  Περικλής
• «Αυτός που πεθαίνει, με το θάνατό του ξεπληρώνει κάθε του χρέος.»
  Ουίλιαμ Σέξπιρ
• «Δεν πεθαίνει κανείς παρά μόνο μια φορά και είναι για τόσο πολύ χρόνο!»
  Ζαν Μπατίστ Ποκελέν
• «Δεν υπάρχει ζωή χωρίς λύπες, στεναχώριες, φροντίδες, βάσανα κι αρρώστιες. Απ' όλα αυτά ο θάνατος, σαν γιατρός, μας απαλλάσσει με τον αιώνιο ύπνο.»
  Ευριπίδης
• «Είναι ένας κοσμικός νόμος ότι αυτοί που θέλουν να πεθάνουν είναι δάσκαλοι αυτών που θέλουν να ζήσουν.»
  Ανρί Λακορντέρ
• «Είναι ευχάριστο να κάνει κανείς μια ενάρετη ζωή και ο θάνατος δεν είναι καθόλου πικρός για όσους αποβλέπουν σε μια αθάνατη φήμη.»
  Φλάβιος Αρριανός
• «Είναι τόσο μεγάλο κακό ο θάνατος, γιατί απλώς και μόνο σταματάει η ζωή;»
  Ζαν Μπατίστ Ρασέν

πηγή www.sansimera.gr
 

MHTEΡΑ ΜΟΥ!!!!!!!! ΕΝΑ ΜΗΝΥΜΑ ΣΤΟΡΓΗΣ

 

 

Η γυναίκα μου μού πρότεινε να βγω με άλλη γυναίκα...
 
‘Γνωρίζεις πολύ καλά πως την αγαπάς’ μου είπε μια μέρα ξαφνιάζοντάς με.
‘Η ζωή είναι πολύ σύντομη, αφιέρωσέ της χρόνο.’
‘Μα εγώ ΕΣΕΝΑ αγαπώ’ της είπα έντονα.
‘Το ξέρω. Εξίσου όμως αγαπάς κι εκείνη.’ Η άλλη γυναίκα, την οποία η γυναίκα μου ήθελε να επισκεφθώ, ήταν η μητέρα μου, χήρα εδώ και χρόνια. Όμως οι απαιτήσεις της δουλειάς και των παιδιών με ανάγκαζαν να την επισκέπτομαι αραιά και που.’
Εκείνο το βράδυ της τηλεφώνησα και την προσκάλεσα έξω σε δείπνο και μετά για κινηματογράφο.
‘Τι συμβαίνει; Είσαι καλά;’ με ρώτησε.
Η μητέρα μου είναι από τους ανθρώπους που εκλαμβάνει ένα νυχτερινό τηλεφώνημα ή μια αναπάντεχη πρόσκληση ως αρχή κακών μαντάτων.
‘Νόμιζα πως θα ήταν καλή ιδέα να περνούσαμε λίγο χρόνο μαζί’ της απάντησα. ‘Οι δυο μας μόνοι… Τί λες;’
Σκέφθηκε λιγάκι και απάντησε: ‘Θα το ήθελα πολύ.’
Εκείνη την Παρασκευή, καθώς οδηγούσα μετά το γραφείο για να πάω να την πάρω, αισθανόμουν περίεργα. Ήταν ο εκνευρισμός που προηγείται ενός ραντεβού… Και πώς τα φέρνει η ζωή, όταν έφθασα στο σπίτι της, παρατήρησα πως και η ίδια ήταν φοβερά συγκινημένη!
Με περίμενε στην πόρτα φορώντας το παλιό καλό παλτό της, είχε περιποιηθεί τα μαλλιά της και ήταν ντυμένη με το φόρεμα με το οποίο είχε εορτάσει την τελευταία επέτειο του γάμου της. Το πρόσωπό της χαμογελούσε, ακτινοβολούσε φως, όπως το πρόσωπο ενός αγγέλου.
‘Είπα στις φίλες μου ότι θα βγω με το γιο μου και όλες τους συγκινήθηκαν’ μου είπε καθώς έμπαινε στο αυτοκίνητό μου. ‘Δεν μπορούν να περιμένουν μέχρι αύριο για να μάθουν τα πάντα για τη βραδυνή έξοδό μας.’
Πήγαμε σε ένα εστιατόριο όχι από τα καλά, αλλά με ζεστή ατμόσφαιρα. Η μητέρα μου με έπιασε από το μπράτσο σαν να ήταν ΄Η Πρώτη Κυρία της χώρας.΄
Μόλις καθήσαμε, έπρεπε εγώ να της διαβάσω τον κατάλογο με τα φαγητά. Το μόνο που ΄έπιαναν΄ τα μάτια της ήταν κάτι μεγάλες φιγούρες.
Μόλις έφθασα στη μέση του καταλόγου, σήκωσα το πρόσωπό μου. Η μαμά μου καθόταν στην άλλη άκρη του τραπεζιού και με χάζευε. Ένα νοσταλγικό χαμόγελο πέρασε από τα χείλη της. ‘Εγώ ήμουν αυτή που σου διάβαζε τον κατάλογο, όταν ήσουν μικρός, θυμάσαι;’
‘Ήρθε η ώρα, λοιπόν, να ξεκουραστείς και να μου επιτρέψεις να σου ανταποδώσω τη χάρη’ απάντησα.
Κατά τη διάρκεια του γεύματος είχαμε μια ευχάριστη συζήτηση, τίποτα το εξαιρετικό, απλά το πώς περνάει ο καθένας μας κάθε μέρα.
Μιλούσαμε για ώρες, που τελικά χάσαμε την ταινία στον κινηματογράφο.
‘Θα βγω μαζί σου την επόμενη φορά, αν μου επιτρέψεις να κάνω εγώ την πρόταση’ μου είπε η μητέρα μου καθώς την επέστρεφα στο σπίτι. Την φίλησα, την αγκάλιασα.
‘Πώς πήγε το ραντεβού;’ θέλησε να μάθει η γυναίκα μου μόλις μπήκα στο σπίτι εκείνο το βράδυ.
‘Πολύ όμορφα, σ΄ευχαριστώ. Περισσότερο κι απ΄ό,τι περίμενα.’ της απάντησα. Μερικές μέρες αργότερα η μητέρα μου ΄έφυγε΄ από ανακοπή της καρδιάς. Όλα συνέβησαν τόσο γρήγορα, δεν μπόρεσα να κάνω τίποτα.
Λίγο καιρό μετά, έλαβα έναν φακέλο από το εστιατόριο όπου είχαμε δειπνήσει η μητέρα μου κι εγώ. Μέσα είχε ένα σημείωμα που έγραφε: ‘Το δείπνο είναι προπληρωμένο. Ήμουν σχεδόν βέβαιη πως δεν θα μπορούσα να παρευρεθώ, κι έτσι πλήρωσα για δύο άτομα, για σένα και τη σύζυγό σου. Δεν θα μπορέσεις ποτέ σου να αισθανθείς τί σήμαινε εκείνη η βραδιά για μένα. Σε αγαπώ!’ Εκείνη τη στιγμή συνειδητοποίησα τη σπουδαιότητα του να είχα πει εγκαίρως ‘ΣΕ ΑΓΑΠΩ’.
Συνειδητοποίησα ακόμη τη σπουδαιότητα του να δίνουμε στους αγαπημένους μας το χρόνο που τους αξίζει. Τίποτα στη ζωή δεν είναι και δεν θα είναι πιο σημαντικό από την οικογένεια σου. Αφιέρωσε χρόνο σ΄αυτούς που αγαπάς, γιατί αυτοί δεν μπορούν να περιμένουν. Εάν ζει η μητέρα σου
………. Απόλαυσε τη στιγμή. Εάν δεν ζει
…………………….. Να τη θυμάσαι. Εάν έχεις μητέρα
 Και να θυμάσαι πάντοτε: Ο χρόνος ποτέ δεν συγχωρεί!
πηγη OMG.GR