Ενοχλητικές οι νύχτες..

Ενοχλητικές οι νύχτες που σφυρίζουν
ξεχασμένα μυστικά..
θαρρείς κι είναι μάγισσες που ορίζουν...
της σιωπής τ'αερικά..
Ασταμάτητος ο αγέρας μουρμουράει
φυλαγμένες ενοχές
σαδιστής κι ο χρόνος που κυλάει
και μπερδεύεται στο χθες..

Ενοχλητικές οι στάλλες που αρχινάνε
το τραγούδι της βροχής
κι'οι επίμονες αυγές που καρτεράνε
νά'χεις κάτι να τους πεις..

(R)
Τα καράβια απ το νησί μου προσπεράσαν
δεν το πρόσεξε κανείς
σβυστοί φάροι
που οι αλμύρες τους γεράσαν
στην πορεία μίας άγονης γραμμής..
Ελένη Μέη Ασημακοπούλου
(by eleni)

ΤΩΡΑ ΘΑ ΒΡΕΞΕΙ

Σ'ένα σύνεφο ψηλά σούχω φυλάξει,
μια βροχούλα
που θα στείλω να σε ψάξει.....
και θα πλυθώ κι'εγώ μαζύ σου
να καθαρίσει η αυλή σου
από έναν κόσμο
που καλό δεν σούχει τάξει..

Σε ένα αστέρι μακρυνό σού'χω χαράξει
χρυσή κλωστή
για όταν ο ύπνος σε ταράξει..
για να δεθώ με τα όνειρά σου
να μοιραστώ τα φανερά σου
ο μαύρος ίσκιος να κρυφτεί
να προσπεράσει..

Δώσε μου απόψε αστραπή την δύναμή σου
σκύψε φεγγάρι μου,ασπάσου τη,και σβύσου
τώρα θα βρέξει,κι'αυτή θα τρέξει
κόντρα στον άνεμο να κοιμηθεί μαζύ σου..
τώρα θα βρέξει,κι'αυτή θα τρέξει
σαν τότε που έκλαιγα..
και μού'λεγε, κοιμήσου..
Ελένη Μέη Ασημακοπούλου
(by eleni)

ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΟΥ..

Τα χρόνια μου που φύγανε,κοσμήματα παλιά..
τα φόρεσαν,τα χόρεψαν, του ανέμου τα πουλιά...
τα σκόρπισαν,τα μοίρασαν στο γέλιο και στο δάκρυ...
στης ευτυχίας την αρχή,και στου λυγμού την άκρη..

Σύρτε αμανέ..
μεσ'τον καφενέ..
τα χρόνια μου κεράστε τα στ'αστέρια μα το ναι!!
Σύρτε αμανέ
ξόφλησες καύμέ..
σου γύρισα ότι μού'δωσες,πατσίσαμε ουρανέ!!

Τα χρόνια μου ξεχύθηκαν ποτάμια ορμητικά
κυλίστηκαν,χαρίστηκαν,σε χιόνι και φωτιά..
τα δώρα τους επτά ψυχές απο νερό και χώμα
απο της γέννας την κραυγή,ως του έρωτα το στρώμα..

Σύρτε αμανέ
μεσ'τον καφενέ..
τα χρόνια μου τα μύρισα στη γύρα ρεφενέ..
Σύρτε αμανέ,
κοίτα με Θεέ!!
τα δανεικά σου γύρισα
στην άκρη στεναγμέ!!!
Ελένη Μέη Ασημακοπούλου
(by eleni)
23\09\2013