Τα Χρόνια Μου

 

 

 

Τα Χρόνια Μου

                                          Τα έκανα τραγούδι...

                          (by eleni)

(by eleni)

Τα χρόνια μου που φύγανε,κοσμήματα παλιά..
τα φόρεσαν,τα χόρεψαν, του ανέμου τα πουλιά...
τα σκόρπισαν,τα μοίρασαν στο γέλιο και στο δάκρυ
στης ευτυχίας την αρχή,και στου λυγμού την άκρη..
Σύρτε αμανέ..
μεσ'τον καφενέ..
τα χρόνια μου κεράστε τα στ'αστέρια μα το ναι!!
Ακούστε αμανέ
ξόφλησες καύμέ..
σου γύρισα ότι μού'δωσες,πατσίσαμε ουρανέ!!
Τα χρόνια μου ξεχύθηκαν ποτάμια ορμητικά
κυλίστηκαν,χαρίστηκαν,σε χιόνι και φωτιά..
τα δώρα τους επτά ψυχές απο νερό και χώμα
απο της γέννας την κραυγή,ως του έρωτα το στρώμα...
Σύρτε αμανέ
μεσ'τον καφενέ..
τα χρόνια μου τα μοίρασα στη γύρα ρεφενέ..
Ακούστε αμανέ,
κοίτα με Θεέ!!
τα δανεικά σου γύρισα
στην άκρη στεναγμέ!!!
Ελένη Μέη Ασημακοπούλου
(by eleni)

Νέο!!!!!!!!!
Καλό μήνα !!!!!!!!!!

Το Κοχύλι Από Την Αλεξάνδρεια

Τις άγκυρες του κόσμου,φυλαχτό στις διάβασα
με τρείς λέξεις φώς μου τρεις ευχές σπατάλησα
Γύρνα,μείνε,αγάπα με!!
έκλεισα τα βράδυα,σ'ένα κοχύλι από την Αλεξάνδρεια..

Κι'έπλεξα με ήλιο και μοίρα
την πελαγίσια σου αλμύρα
κάθε που λείπεις,κατάσαρκα να τη φοράω
<έρχομαι> να γίνεται το <σε καρτεράω>

Φιλντισένιο φάρο σε καδένα πέρασα
έστειλα έναν γλάρο να σου πει πως γέρασα..
Γύρνα,μείνε,αγάπα με!!
ακούγεται τα βράδυα
μέσα απ'το κοχύλι από την Αλεξάνδρεια..

κι'όρισα στις θάλασσες τον νόμο 
να σου ανοιξουνε τον δρόμο 
κάθε που λείπεις να το ακούω να μη λυγάω
''έρχομαι'' να γίνεται το ''σε καρτεράω''
έρχομαι'' να γίνεται το ''σε καρτεράω
Ελένη Μέη Ασημακοπούλου
(by eleni)