Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Αν θέλετε να μάθετε την δύναμη του ανθρώπου..
ψάξ'τε την στους αιμοδιψείς ''σωτήρες''του πλανήτη
Εκείνους τους μεταμορφωμένους δαίμονες που κινούν τον κόσμο
με τα δάχτυλα του ενός χεριού τους..

Μουσική Χρήστος Γιαννόπουλος Ερμηνεία Βάσια Ζήλου Στίχος Ελένη Μέη Ασημακοπούλου cd Ματωμένες Μέρες Υπο την Αιγίδᨴ Γιατροι Χωρις Συνορα Unesco Λαϊκό Ορατόριο για την Ειρήνη Διανομή FM Records 2014 Eπιμέλεια video (by eleni)

.............................
Την δύναμη τ'ανθρώπου αν μετράς
ψάξ'τη στα τρίσβαθα του σκοτεινού μυαλού του
είναι εκείνη που όταν στο χέρι την κρατά
γίνεται σύμαχος του αιμοδιψή εαυτού του.

Την στέλνει με ακράτητη ορμή
όπου μπορεί το μίσος του να φυγαδεύσει
ισχύος έπαρση με δόλια αφορμή..
που στους ανίσχυρους λογά να εκτοξεύσει.

Η δύναμη τ'ανθρώπου είν'αυτή
που η καρδιά μεθοδικά την εκπαιδεύει
μα αν είναι μαύρη κολασμένη και γυμνή
την γαλουχεί μονάχα να φονεύει.

Την δύναμη τ'ανθρώπου αν αγνοείς
ζύγισε πρώτα την υπόστασή του..
η μοίρα του άσαρκη κι'αιμοσταγής
οπλίζει την σαθρή μαύρη ψυχή του.

Το μίσος επιμελώς κυοφορεί
και το γεννά στους αδυνάτους μόνο
και προσωπείο ανθρώπινο αν φορεί
κρύβει το κτήνος που χορταίνει με τον πόνο.
Ελένη Μέη Ασημακοπούλου

ΟΙ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ ΜΟΥ

Σύνθεση - Ενορχήστρωση Πάνος Αθανασίου Στίχος-Τραγούδι Ελένη Μέη Ασημακοπούλου Αλμπουμ ΟΙ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ ΜΟΥ © Copyright 5ος/2017


Ισως μία ακόμα ''αδυναμία'' μου,είναι και αυτή. Να τραγουδώ τα τραγούδια που αγαπώ πολύ. Και να είναι δικά μου.. Γραμμένα,και ειπωμένα απ'τη ψυχή. Ο πρώτος ηχογραφημένος στο στούντιο στίχος μου,με την δική μου φωνή, καθώς και η ΠΡΩΤΗ φορά που φόρεσα ακουστικά και τραγούδισα. Πάντα με την διδαχή του μαέστρου μου Πάνου Αθανασίου,που η πολύτιμη βοήθεια του έφερε αυτό το αποτέλεσμα,και τον ευχαριστώ. Δεν τραγουδώ επαγγελματικά,δεν θα το κάνω ποτέ. Είναι μόνο μεράκι. Το τραγούδι αυτό είναι ο τίτλος του πρώτου προσωπικού μου δίσκου που υπογραφω στιχουργικά και το συμπεριέλαβα μέσα σε αυτόν. Ελένη Μέη Ασημακοπούλου Πολλά μπορώ να αγνοώ που με πονάνε ένα αγκάθι στη καρδιά όμως υπάρχει Σαν τα φαντάσματα οι σκιές με κυνηγάνε μα δεν φοβάμαι πια,συνηθισα μονάχη R Με κατακτούν οι αδυναμίες μου δεν άρπαξα ποτέ τις ευξαιρίες μου όμως δεν κλαίω δεν μιλάω δεν βουρκώνω λόγια που στοίχειωσαν στη μνήμη μου φορτώνω είναι παράλογο,μα δεν το μετανοιώνω Πόσα παράπονα δεν είπα σε κανέναν κι'ας ξεχυλίζει η ψυχή μου αδικία Πολλά τα σφάλματα,τα χρέωσα σε μένα είναι,ας πούμε μια ακόμα ευαισθησία R Με πιάνουν οι ευαισθησίες μου που πήγανε χαμένες οι θυσίες μου όμως δεν κλαιω δεν μιλάω δεν βουρκώνω λόγια που στοίχειωσαν στη μνήμη μου φορτώνω είναι παράλογο,μα δεν το μετανοιώνω.

ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΣ

Μουσική Itsik Farjoun Ενορχήστρωση Πάνος Αθανασίου Στίχος - Τραγούδι Ελένη Μέη Ασημακοπούλου Demo 2017 Επειδή η Μουσική ΔΕΝ έχει σύνορα!!! MUSIC HAVE NO LIMITS!!!


Αυτα τα χρόνια μας Αντί να κάθεσαι στο πλάι μου καλά με πουλάς,και μ'αγοράζεις τις νυχτιές θα σε έστελνα στο σπίτι σου αλλά κάτσε καλά δεν διαγράφω έτσι εύκολα το χθές Μου χρωστάς τα χρόνια που σου χάρισα που κατέβαζα για σένα ουρανούς την καρδιά μου που στα χέρια σου την άφησα κι εσύ ψάχνεις νέους δεσμούς R Κάτσε κοντά μου και μη κοιτάς αλλού περνούν τα χρόνια ενός τρελού καιρού περνάει η ζωή μας μη το ξεχνάς αυτά τα χρόνια μας μη τα προσπερνάς. Αντί αγάπη να μου δίνεις της ψυχής πόρτες ανοίγεις κάθε μέρα της φυγής εχω φτάσει στα όρια μου αλλα κάτσε καλά δεν θα φύγεις κι όπως πρέπει θα φερθείς.

ΠΕΣ ΜΟΥ ΤΩΡΑ ΓΙΑΤΙ

Μουσική - Ενορχήστρωση Σάκης Τσιλίκης -
Στίχος Ελένη Μέη Ασημακοπούλου -
Ερμηνεύει ο Γιώργος Χριστοδούλου Αλμπουμ ΟΙ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ ΜΟΥ © Copyright 5ος/2017



Πες μου τώρα γιατι σε αυτη τη ζωή δε με γνώρισες διόλου δε με ζήτησες πριν μ έφτασες στο αμήν, δε με βρηκες καθόλου Πες μου τώρα γιατι που τελειώνει η γιορτη και δεν έχουμε χρόνο δεν υπήρξα ποτέ εαυτέ μου κουτέ μπρος στα μάτια σου μονο. R Ενα μόνο γιατί που τελειώνει η εποχή και αρχίζει η σιγη του χειμώνα Ημουν τόσο τυφλός και σου ζήτησα φως τόσο λάθος κανόνας Μια ανάσα κοντά και εσύ μακριά η ματιά σου φωτιά να με καίει πες μου τώρα γιατι δε με βρήκες ποτέ κι απ τους δυό μας ποιος φταίει. Μέσα απο τις σκιές σ ένα μόνιμο χθες,εκεί μ είχες κρατήσει ο κουτός μου εαυτός θύμα ήταν κι αυτός που τον είχες μισήσει Πες μου μόνο γιατι κάθε μια στιγμή τρέχεις να προσπεράσεις ημουν πάντα κι εγώ σ ένα τρένο παλιό που δεν έκανε στάσεις Ενα μόνο γιατί που τελειώνει η εποχή και αρχίζει η σιγη του χειμώνα Ημουν τόσο τυφλός και σου ζήτησα φως τόσο λάθος κανόνας Μια ανάσα κοντά και εσύ μακριά η ματιά σου φωτιά να με καίει πες μου τώρα γιατι δε με βρήκες ποτέ κι απ τους δυό μας ποιος φταίει.