Οσα και να μας τάζουνε οι μήνες..όσο οδυνηρές κι'αν είναι οι μνήμεςορθοί στέκουμε ακόμα..κι'έχουμε δρόμο..μήνα τον μήνα..να ξορκίζουμε τον χρόνο..Κι'αν είναι Ιούλιοςπου την ψυχή μας καίεικι'αν είναι Απρίληςπου όλο ψέμματα μας λέει..ορθοί στέκουμε ακόμαχτυπά η καρδιά μαςμήνα τον μήνα,που μετρά τα βήματά μας..Κι αν είναι Μάηςπου η ευωδιάτης γής μας πνίγεικι'αν είν΄Νοέμβρηςπαγωνιά που μας τυλίγει..ορθοί στέκουμε ακόμακι'αυτό μας πρέπει..μήνα τον μήνα,όσο ο χρόνος το επιτρέπει..Ελένη Μέη Ασημακοπούλου(by eleni)
Κοίτα τα μάτια μου με ένα βλέμα
τάχα πως σού'λειψα,πως με ζητούσες
δώσ'μου τα χέρια σου,κι'ας είναι ψέμμα
πέσ'μου να'ρχόμουν πως καρτερούσες..
Μη κάνεις δύσκολη αυτή την ώρα
φέρσου ανάλογα κι'ας μη πονάς..
την χάρη κάνε μου,φίλα με τώρα
τάχα τα χείλη μου πως τα ζητάς.
Ασε ένα ρούχο σου εδώ όπως πρώτα
θα πω το ξέχασες στον καναπέ..
και όπως πάντα σβύσε τα φώτα
να νοιώσω πιο ήρεμη απο ποτέ.
Κι'όταν θα φεύγεις,μπροστά στην πόρτα
παίξε τον ρόλο σου τον τελευταίο
Πέσ'μου πως φεύγεις να πας μιά βόλτα
και μην πεις τίποτα αν δεις να κλαίω..
Ελένη Μέη Ασημακοπούλου
(by eleni)