Επαθα,έμαθα..προσπαθώ..

ένα ξεσκόνισμα που και που..στα συμβάντα της ζωής..
μνήμη,καρδιά,αισθήματα,φιλία..
χρειάζονται αέρα..και αναπνοή..
κάτι τόσο πολύτιμο,δεν πρέπει να το γρατζουνάει η σκόνη..
μερικά από τα καλά μας στοιχεία,μπορούμε να τα κρατάμε ζωντανά..
αρκεί..να θέλουμε..
Ελένη Μέη Ασημακοπούλου
(by eleni)

Φτωχοδιάβολοι Καιροί..

Τ'αμυδρό φως του λυτρωμού
φλόγα μικρή που τρέμει
το απανέμι περιμένει
στη γωνια του παιδεμού..

Τ'άγριο αγέρι που φυσά
τρυπώνει στο απάγκιο
πόσα αργύρια σε ποιόν άγιο
να τα τάξουμε χρυσά..

Ποιός θεός να μας σταθεί
γιατί να μας λυπηθει
φτωχοδιάβολοι καιροι 
αν κρατουνε το κερι..

Σύρθηκε η ελπίδα καταγής
στη λάσπη ποιος να σκύψει
πως μπορεί να εγκαταλήψει
την γραμμή της διαφυγής..

Ποιός θεός να μας σταθεί
γιατί να μας λυπηθει
φτωχοδιάβολοι καιροι 
αν κρατούνε το κερι..
Ελένη Μέη Ασημακοπούλου
(by eleni)

Πες μου που να γείρω..

Πές μου που να γείρω
να γονατίσω να διπλωθώ...
σε ποιά μετάνοια επάνω
σε ποιόν σταυρό σου να πεθάνω..

Πές μου που να σκύψω
σε ποιό νερό σου να δροσιστώ
οι χούφτες μου που τρέχουν,,
είναι οι αιώνες μου που αντέχουν..

Και βρές μου καταδίκη
να σεργιανίσω μέσα
την δάφνη για την νίκη
του σύνεφου τον ίσκιο..
το φως το πελαγίσιο θα σου βρω

Πές μου που να γείρω..
με ποιά καρφιά σου να σταυρωθώ..
Ελένη Μέη Ασημακοπούλου
(by eleni)