Φιλενάδα μου Σιωπή..

Αχ σιωπή φιλενάδα μου
Καλως ήρθες κοντά μου
Εφυγε η λιακάδα μου...
Ηρθε η συννεφιά μου..

Καλή φίλη βαθειά σιωπή
Κέρασέ με τσιγάρο..
Της ελπίδας μου το νησί
Δεν ανάβει πια φάρο..

(R)
Αφουγκράσου σιωπή μου
Την βραχνή μουσική μου
Της καρδιάς το τικ-τακ..
Φιλενάδα καλή μου
Εχει σπάσει μαζύ μου
Το παλιό μου πικ-απ..
Ταπεινή σιγαλιά μου
Δεν θ ακούς την μιλιά μου
στο ξενύχτι αυτό..
Εχω κλείσε τ αυτιά μου
Το τικ-τακ της καρδιάς μου
Μου θυμίζει..πως ζώ..

Μια ακόμα βραδυά μαζύ
Έλα να μοιραστούμε
Κολητή μου γλυκειά σιωπή
Και δε θα κουραστούμε..
Ελένη Μέη Ασημακοπούλου
(by eleni)
 

Φταίει..αλήθεια τι φταίει;........

Τα'σβυσε τα φώτα ο Θεός..
Μέρα μεσημέρι και βραδυάζει.....
Γκρίζαρε το στρώμα του
ο ουρανός..
Κάτι αρνητικό μ'επηρεάζει.
Παίζει το ραδιόφωνο σιγά
απ το παραθύρι άδειός ο δρόμος..
Η Χαρούλα τώρα τραγουδά
<δεν περνάει πια ο ταχυδρόμος>...

Ολα είναι συμπτώσεις
τελικά..
κι'αν θα κλάψω τώρα
τι αλάζει;
Κι'όμως είναι κάτι
που πονά..
Κάτι απο μακριά που με ταράζει..

Φταίει το τοπίο της βροχής
Φταίει ένα κρασί που ήπια
για ξόρκι..
Φταίει η καταχνιά της εποχής
Μα που πήγαν σήμερα
οι ανθρώποι;...

Ολα είναι συμπτώσεις τελικά
Πάντα άδειος ήτανε ο δρόμος
Η Χαρούλα ακόμα τραγουδά
<δεν περνάει πια ο ταχυδρόμος>....
Ελένη Μέη Ασημακοπούλου
(by eleni)

Πως αλλιώς....

Μα πως αλλιώς......

Στης ζωής μου το θρανίο
δοκιμάστηκα
Δυό οι χαρές και τρείς οι πίκρες...
που μοιράστηκα..
Ηταν άνισος αγώνας
και κουράστηκα
Και τον ίσκιο τον βαρύ μου
καταράστηκα..

Με αγνόησαν οι μοίρες
κι'αλλού στρίψανε
Αμυδρές οι αντοχές μου
κι'αυτές σκύψανε..
Και ανύπαρκτοι οι Θεοί
μ'εγκαταλείψανε..

Μα πως αλλιώς..........

Πως θα έψαχνα να βρω
την κρυμένη δύναμή μου;
Πως θα μάθαινα τον τρόπο
ν'αρματώνω την ψυχή μου;
Πως θά'ξερα του Θάνατου
να μη του δίνω χερι;
Αν το κακό μου ριζικό δεν μού'στηνε καρτέρι;

Και είμαι εδώ
Απ'όλους η πιο ζωντανή
γιατί η ψυχή
για όλα είναι ικανή!!

Στης ζωής μου το θρανίο
δοκιμάστηκα
Αυστηρό κι'άδικο τεστ..
μα προβιβάστηκα..
Ελένη Μέη Ασημακοπούλου
(by eleni)