ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ MAKΡΙΑ

National Geographic

	Στην άκρη ενός πάρκινγκ, στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Μάρσαλ της NASA στο Χάντσβιλ της Αλαμπάμα, υπάρχει ένα απομεινάρι του παρελθόντος, από την εποχή που τα διαστημικά ταξίδια φάνταζαν πλέον αναπόφευκτα για τον άνθρωπο – ένα γεγονός ξεκάθαρο, όπως και οι μεγαλειώδεις εκτοξεύσεις πυραύλων από το Ακρωτήριο Κανάβεραλ. «Δεν πρόκειται για μοντέλο» λέει ο φυσικός της NASA Λες Τζόνσον καθώς ατενίζουμε ένα σύμπλεγμα ύψους 10 μ. από σωληνώσεις, ακροφύσια και κομμάτια θερμικής θωράκισης. «Βλέπετε έναν αληθινό πυρηνικό κινητήρα πυραύλου». Κάποτε η NASA σχεδίαζε να στείλει 12 αστροναύτες στον Άρη με δύο διαστημόπλοια, το καθένα από τα οποία θα κινούνταν με τρεις τέτοιους κινητήρες. Ο Βέρνερ φον Μπράουν, τότε διευθυντής του Κέντρου Μάρσαλ, παρουσίασε το σχέδιο τον Αύγουστο του 1969, δύο μόλις βδομάδες μετά την προσσελήνωση του πυραύλου Κρόνος 5, που είχε σχεδιάσει ο ίδιος και είχε μεταφέρει τους πρώτους αστροναύτες στο φεγγάρι. Είχε προτείνει τη 12η Νοεμβρίου του 1981 ως ημερομηνία αναχώρησης για τον Άρη. Οι πυρηνικοί κινητήρες είχαν ήδη ανταποκριθεί επιτυχώς σε όλες τις δοκιμές στο έδαφος και ήταν έτοιμοι να πετάξουν. Ένα υγρό πρωινό του Ιουνίου, 30 χρόνια μετά την προγραμματισμένη προσεδάφιση στον Άρη -η οποία ποτέ δεν πραγματοποιήθηκε-, ο Τζόνσον κοιτάζει νοσταλγικά τον κινητήρα των 18 τόνων που ορθώνεται μπροστά μας. Είναι επικεφαλής μιας μικρής ομάδας που μελετά τη δυνατότητα εφαρμογής «προηγμένων ιδεών» στο χώρο της διαστημικής τεχνολογίας και πιστεύει πως ο παλιός πυρηνικός κινητήρας NERVA ίσως φανεί χρήσιμος. «Αν αποφασίσουμε να στείλουμε ανθρώπους στον Άρη, θα πρέπει να εξετάσουμε ξανά το ενδεχόμενο χρήσης αυτού του κινητήρα» επισημαίνει ο Τζόνσον. «Θα χρειαζόμασταν μόνο τη μισή ποσότητα του υλικού πρόωσης ενός συμβατικού πυραύλου». Αυτή την περίοδο η NASA σχεδιάζει ένα συμβατικό πύραυλο για να αντικαταστήσει τον Κρόνο 5, που αποσύρθηκε το 1973, λίγο μετά την τελευταία επανδρωμένη αποστολή στη Σελήνη. Ο προορισμός του νέου πυραύλου δεν έχει αποφασιστεί ακόμα. Το Πρόγραμμα NERVA ολοκληρώθηκε και αυτό το 1973 χωρίς να πραγματοποιηθεί καμία δοκιμαστική πτήση. Από τότε, σε όλη τη διάρκεια της εποχής των διαστημικών λεωφορείων, οι άνθρωποι δεν απομακρύνθηκαν πάνω από 600 χλμ. από τη Γη. ΚΕΙΜΕΝΟ: Τιμ Φόλτζερ