... Η πρόκληση ενός χορού είναι ότι μας εξασκεί στην υπομονή και στο να μαθαίνουμε να δεχόμαστε τον εαυτό μας και τους άλλους. Το τάνγκο είναι αυτή ακριβώς η μεταφορά για τον τρόπο που συσχετιζόμαστε με τον κόσμο και τους ανθρώπους γύρω μας. Είναι μια διαδικασία στην οποία δινόμαστε και δεσμευόμαστε. Αυτή η διαδικασία είναι που μας παρακινεί να εξετάσουμε τους τρόπους με τους οποίους μαθαίνουμε να επικοινωνούμε με τους άλλους και μας διδάσκει τόσα πράγματα για τον εαυτό μας όσο και για το ίδιο το τάνγκο. Μαζί μ’ αυτό εξελισσόμαστε κι εμείς μαζί του και δεν σταματάμε να βελτιωνόμαστε.
Το τάνγκο δεν σταματάει ποτέ να σου δίνει. Ποτέ δεν σταματάς να μαθαίνεις μέσα απ’ αυτό, είναι ανεξάντλητο. Είναι μια σπουδή για τον κόσμο και τον εαυτό μας ξεχωριστά. Κάθε φορά σου αποκαλύπτει κι από μια κρυφή πτυχή του που δεν είχες ανακαλύψει. Ο τρόπος που ο καθένας το χορεύει, έρχεται από κάτι βαθύτερο, απ’ το ποιοι είμαστε. Και όσο το χορεύουμε, τόσο ανακαλύπτουμε και μαθαίνουμε τον εαυτό μας, αλλά και τους άλλους. Και το σημαντικότερο, μαθαίνουμε να εκφραζόμαστε χωρίς την ανάγκη ύπαρξης λέξεων, μόνο συναισθημάτων, σκέψεων και πράξεων.
Τα δύο ρήματα που οι Αργεντίνοι χρησιμοποιούν για το «οδηγώ και ακολουθώ» (lead and follow) είναι τα marcar και responder, που σημαίνουν «δείχνω» και «ανταποκρίνομαι». Αυτή είναι μια διαδικασία που μαθαίνουμε χορεύοντας και εντρυφώντας όλο και περισσότερο στο τάνγκο. Σε κάθε έναν από εμάς υπάρχει ένας εσωτερικός οδηγητής και καθοδηγητής, έτοιμοι και οι δύο να δημιουργήσουν, να βγουν στην επιφάνεια και να λάμψουν. Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να μάθουμε να τους ακούμε προσεκτικά και να τους εμπιστευόμαστε!!!!!!!!!!
(by eleni)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου