Πόσο αλλόκοτοι
τηs ποίησηs οι δρόμοι..
...εκεί που σμίγουνε
η λάβα με το χιόνι..
Εκεί που ο θάνατοs,φλερτάρει την αγάπη
εκεί που η άβυσοs φαντάζει
μονοπάτι..
Ω! πόσο αλλόκοτοι
τηs ποίησηs οι νόμοι..
εκεί που ούτε δικαστήs δεν φέρει γνώμη..
εκεί που ο δήμιοs γονατίζει
για συγνώμη..
που άγραφοι πάπυροι
δεν βρέθηκαν ακόμη.
Πόσο αλλόκοτοι
τηs ποίησηs οι κόσμοι..
εκεί που ανθίζουνε
τέφρεs, μαζύ και δυόσμοι..
εκεί που οι θρήνοι
γίνοντε μπαλάντεs
οι σκοτεινοί ωκεανοί
του κόσμου οι βεράντεs..
Πόσο αλλόκοτοι
τηs ποίησηs οι δρόμοι
μια χρυσή πέννα τραγουδά
σ'ένα χαρτόνι..
έναs πλανήτηs άνθρωποι
μαζύ και τόσο μόνοι..
κοραλένιοι θησαυροί
των ποιητών οι θρόνοι..
Πόσο αλλόκοτοι
τηs ποίησηs οι μύθοι
εκεί που οι αλήθειεs
μοιάζουν παραμύθι..
όπωs..
εκείνο το κουκί,
και το ρεβύθι..
(by eleni)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου