ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΟΥ..

Τα χρόνια μου που φύγανε,κοσμήματα παλιά..
τα φόρεσαν,τα χόρεψαν, του ανέμου τα πουλιά...
τα σκόρπισαν,τα μοίρασαν στο γέλιο και στο δάκρυ...
στης ευτυχίας την αρχή,και στου λυγμού την άκρη..

Σύρτε αμανέ..
μεσ'τον καφενέ..
τα χρόνια μου κεράστε τα στ'αστέρια μα το ναι!!
Σύρτε αμανέ
ξόφλησες καύμέ..
σου γύρισα ότι μού'δωσες,πατσίσαμε ουρανέ!!

Τα χρόνια μου ξεχύθηκαν ποτάμια ορμητικά
κυλίστηκαν,χαρίστηκαν,σε χιόνι και φωτιά..
τα δώρα τους επτά ψυχές απο νερό και χώμα
απο της γέννας την κραυγή,ως του έρωτα το στρώμα..

Σύρτε αμανέ
μεσ'τον καφενέ..
τα χρόνια μου τα μύρισα στη γύρα ρεφενέ..
Σύρτε αμανέ,
κοίτα με Θεέ!!
τα δανεικά σου γύρισα
στην άκρη στεναγμέ!!!
Ελένη Μέη Ασημακοπούλου
(by eleni)
23\09\2013