Ο Ερωτας και η Τρέλλα..

H Τρέλλα και ο Ερωτας μεγάλωσαν μαζύ..
από μωρά..σε μια γειτονια..
Ηταν σκανταλιάρικα παιδιά..κρύβονταν στα πιο απίθανα μέρη,και έστηναν μικρές παγίδες στους ανθρώπους,γελωντας και περιπαίζοντας όποιον έπεφτε μέσα..
Ο έρωτας πιο δειλός,έβαζε πάντα την τρέλλα μπροστά,ενώ εκείνος προετοίμαζε το έδαφος
κρυβόταν και άφηνε την τρέλλα να εφαρμόζει τα στημένα παιχνίδια τους στους ανθρώπους..
Οι άνθρωποι αφελείς και καλοπροαίρετοι,ούτε που φαντάζονταν πωσ δύο αθώα και άδολα
παιδιά θα μπορούσαν να κρύβουν τόση εφευρετικότητα..
Οι παγίδες τους έκρυβαν κλάμα,απόγνωση,απελπισία,μερικές φορές χαρά,άλλες σπαραγμό..
Κι εκείνα τα παιδιά γέλαγαν,όλο γέλαγαν που κατόρθωναν να φέρνουν τους ανθρώπους τόσο συστηματικά μέχρι τις παγίδες τους..
Η Τρέλλα και ο Ερωτας δεν συμφωνούσαν πάντα..
Μεταξύ τους τσακωνόντουσαν συχνά για το ποιος είχε παραπλανήσει ποιο πολύ κόσμο..
Και τότε οι καβγάδες τους γίνονταν έντονοι,και μερικές φορές πιανόντουσαν στα χέρια
μέχρι να κυλιστούν στο χώμα,μέχρι να ματώσουν από τις γρατζουνιές..
Μέσα τους όμως έκαιγε μια σπίθα..μια σπίθα που μεγάλωνε μαζύ τους..
εκείνη της αγάπης...
Μεγαλώνοντας αγαπήθηκαν πολύ..
Ο δειλός Ερωτας και η παρορμητική Τρέλλα,συνέχισαν να στήνουν τις παγίδες τους,συνέχισαν να σκανδαλίζουν τον αθώο κόσμο και να γελούν,συνέχισαν να έχουν αιματηρούς καβγάδες,μα μεγάλωναν και αγαπιόντουσαν όλο και πιο πολύ..
Τώρα σκοπός της ζωής τους ήταν να κάνουν τους ανθρώπους να πέφτους στις παγίδες τους όλο και περισσότερο..και όσο το κατάφερναν γελούσαν όλο και πιο πολύ..
Και έτσι μεγάλωνε η αγάπη τους,μεγάλωνε η σπιθα τους..
Ο κόσμος πια τους έμαθε,και ήξεραν όλοι τα παιχνίδια που έστηναν ο Ερωτας και η Τρέλλα..
Οι παγίδες τους ήταν πλέον καθημερινότητα για τους ανθρώπους..
Κλάμα γέλιο,απελπισία,χαρά πικρα,ήταν μερικα από τις συνέπειες των παιχνιδιών
του πιο παράξενου ζευγαριού του κόσμου..
Λένε,πως κάποια μέρα επάνω σε έναν τσακωμό τους,ο Ερωτας και η Τρέλλα κυλίστηκαν στο χώμα αγκαλιασμένοι,μέχρι που έπεσαν επάνω σε έναν γεμάτο αγκάθια θάμνο..
Η Τρέλλα γέμισε πληγές,τα αγκάθια χαράκωσαν το όμορφο προσωπό της..
Ο Ερωτας υπήρξε πιο τραγικό θύμα..τα αγκάθια μπήκανε στα μάτια του και τον τύφλωσαν..
Η Τρέλλα από τότε έγινε πιο κακιά,και ο Ερωτας ακόμα πιο δειλός μη μπορώντας να δει..
Η αγάπη τους όμως ήταν δυνατή..δεν ήθελαν να σκεφτούν πως δε θα μπορούσαν να παραπλανουν πλέον τους ανθρώπους..
Πάντα με τις παγίδες τους έτοιμες,και τα σχέδιά τους ασταμάτητα,συνέχισαν πιο εντατικά να δουλεύουν..
Το σημαδεμένο πρόσωπο της Τρέλλας και ο ανεπανόρθωτος τραυματισμός του Ερωτα δεν εμπόδισαν ποτέ την αγάπη τους..
Από τότε ο Ερωτας είναι τυφλός,και η Τρέλλα τον οδηγεί..
Πάντα μαζί,πάντα με σκοπό να διασκεδάζουν και να γελούν χαιρέκακα,στήνοντας παγίδες στους ανθρώπους..
Ελένη Μέη Ασημακοπούλου
(by eleni)

ΥΓ
Εδωσα μια δική μου εκδοχή  σε όσα έχουν γραφτεί κατά καιρους
για το πιο αλλοκοτο ζευγαρι του κόσμου..
Επλασα το δικό μου παραμύθι,που το μόνο κοινό που έχει με άλλα
διηγήματα,είναι ίσως η κατάληξη..
ο Ερωτας είναι τυφλός,και η Τρέλλα τον οδηγεί..
(by eleni)