Οδός Θερμοπυλών

Ομορφο παλιό αρχοντικό
εκρεμές και ντιβανοκασέλλα
απο το παρελθόν το μακρινό
στα όνειρα σε περιμένω έλα
τώρα πόσο νοιώθω νοερώς
το άρωμα αυτής της σιφονιέρας
αναψ εένα ξεχασμεο φως
είναι η φλόγα της παλιάς γκαζιέρας

(R)
Στην γωνιά κι ο ναργιλές
που τον είχε ο εκληπών
μια εικόνα απο το χθες
στην οδο Θερμοπυλών
μεσ'του ήλιου τις αυλές
μοιάζει νέκταρ των θεών
μια εικόνα απο το χθες
στην οδό Θερμοπυλών

Ας ξεκουραστώ στον καναπέ
εξω ακούγεται ξανά το τραμ
μια γουλια απο τούρκικο καφέ
με κεράσανε μεσ'το χαμάμ
να κι η ψυχοκόρη η Μαριώ
που ειναι κάπου απο την επαρχία
μια μουγάδα μες το πλυσταριο
εβαλε για μια αυστηρή κυρία

(R)
Στην γωνιά κι ο ναργιλές
που τον είχε ο εκληπών
μια εικόνα απο το χθες
στην οδο Θερμοπυλών

Στέκεσαι όρθιο μεγαλοπρεπές
είσαι σαν το χθες της κυρα Λένης
σε σημάδεψαν του χρόνου οι ριπές
σε κουβάρι και αργοπεθαίνεις.
Αλέκος Μέης


Οδός Θερμοπυλών...Το παλιό αρχοντικό που φιλοξένησε πολλές απο τις μνήμες μας..
Μνήμες παιδικές,μνήμες ανεξίτηλες στη φθορά του χρόνου..
Βιωματική διαδρομή,δια της πένας του Αλέκου Μέη Του μεγάλου αδελφού,
που πιό νοσταλγικά δε θα μπορούσε να τον ντύσει με την μουσική του
ο Χρήστος..Πιο ζεστά δεν θα μπορούσε να το πει η Βάσια..
Ολα καταλήγουν σε μια αναδρομή στο παρελθόν..
Μέσα απο αυτόν τον στίχο του ταξίδεψα κι εγώ μαζί του..
σ'εκείνη την αυστηρή κυρία..την Νονά κυρά Λένη,που μου έδωσε το όνομά της
και μας άφησε κι εκείνο το παλιό αρχοντικό στην Οδό Θερμοπυλών στο Μεταξουργείο.
Σ'ευχαριστώ αδελφέ μου για ότι με έκανες να αιστανθώ!
(by eleni)