Οταν ο θανατοs διαλέγει..

Εμασα του ήλιου
τιs αχτίδεs
που μου ζήτησεs.....
έκλεισα σε κελιά
τιs καταιγίδεs
που φοβήθηκεs
Σταμάτησα τουs ποταμούs
και πέρασεs..
για μιά ανασεμιά σου
που με κέρασεs..

Τηs άνοιξηs τον θρόνο
σου τον χάρησα
σου απάλυνα τον πόνο
και σπαρτάρισα..
Το δάκρυ σου
κι ο ωκεανόs σεβάστηκε
έζησα για την αύρα σου
που χάθηκε..

Και τώρα..
τουs ανέμουs δωροδώκησα
να πνέουν την ανάσα σου
τουs όρκισα..
Τα κρίματα του κόσμου
αναθεμάτισα..
την γη για να σωθείs
που δεν σταμάτησα..

Τα θαύματα Θεών
όλα τα μπόρεσα..
που δεν σε κράτησα..
ποτέ δεν μου συγχώρεσα..
Ελένη Μέη Ασημακοπούλου
(by eleni)