Χάρηκα που σε είδα..

 

 

Πραγματικά,...
χάρηκα τόσο που σε είδα
πάει καιρός
που δεν ζω πια με την ελπίδα..
Μη με κοιτάς μ'έκπληκτο βλέμα κι απορία
θεώρησέ την τελειωμένη ιστορία..

Πραγματικά,
στο παρελθόν δεν θα γυρίσω
'γίναν πολλά..
δεν θα το συζητήσω..
κι'αν θες να μάθεις έχω κάποιον στη ζωή μου
κάποιον που θέλει να είναι ολόκληρος μαζύ μου..

(R)
Κοίτα λοιπόν,πως ο καιρός
γίνεται αν θέλει πονηρός..
και μας τυλίγει στο δικό του το παιχνίδι..
Μία φορά πίστεψα πως,
ο θάνατός μου θά'ναι αργός..
και να που χαίρομαι..
σ'έχω αποβάλλει ήδη..

Ε ναι λοιπόν,
χάρηκα τόσο που σε είδα
πάει καιρός
που έχω γυρίσει πια σελίδα
μη με κοιτάς μ'έκπληκτο βλέμα κι'απορία..
πόνεσα ναι..μα τώρα άλλαξα πορεία..
Ελένη Μέη Ασημακοπούλου
(by eleni)

Μου έλειψε εκείνη η εποχή..

 

 

Μου έλειψε πολύ η εποχή..,
που πιανε τόπο
του πατέρα η ευχή...
που ήταν η αγάπη άδολη
αγνή
που άντεχε ο έρωταs
μέσα απ τη προσμόνή..
Μου έλειψαν εκείνεs
οι στιγμέs
που παίζαμε κρυφτό
στιs γειτονιέs
που ερωτευόμασταν
με δυό κλεφτέs ματιέs
και καρτερούσαμε
τ αη Γιάννη τιs φωτιέs..

(R)
Μού' λειψε η λαστιχένια
η τιράντα μου
η κούνια που κρεμόταν
στη βεράντα μου
μου έλειψαν τα 20
τα χρόνια μου
η μυρωδιά που είχαν
τα σεντόνια μου..

Μου έλειψε πολύ η εποχή
που ήταν νόμοs του δασκάλου η διδαχή..
που ήταν το γέλιο μαs
αστείρευτη πηγή
με μιά ελπίδα χόρτενεs
και δυό μπουκιέs ψωμί,

(R)
Μούλειψαν τα σκισμένα
παντελόνια μου
οι μέρεs που μιλούσα
στην βιγκώνια μου
μου έλειψαν τα πρώτα μου
σκιρτήματα
τα βότσαλα που πέταγα
στα κύματα..
Ελένη Μέη Ασημακοπούλου
(by eleni)

 

Ενοχλητικές οι νύχτες..

Ενοχλητικές οι νύχτες που σφυρίζουν
ξεχασμένα μυστικά..
θαρρείς κι είναι μάγισσες που ορίζουν...
της σιωπής τ'αερικά..
Ασταμάτητος ο αγέρας μουρμουράει
φυλαγμένες ενοχές
σαδιστής κι ο χρόνος που κυλάει
και μπερδεύεται στο χθες..

Ενοχλητικές οι στάλλες που αρχινάνε
το τραγούδι της βροχής
κι'οι επίμονες αυγές που καρτεράνε
νά'χεις κάτι να τους πεις..

(R)
Τα καράβια απ το νησί μου προσπεράσαν
δεν το πρόσεξε κανείς
σβυστοί φάροι
που οι αλμύρες τους γεράσαν
στην πορεία μίας άγονης γραμμής..
Ελένη Μέη Ασημακοπούλου
(by eleni)

ΤΩΡΑ ΘΑ ΒΡΕΞΕΙ

Σ'ένα σύνεφο ψηλά σούχω φυλάξει,
μια βροχούλα
που θα στείλω να σε ψάξει.....
και θα πλυθώ κι'εγώ μαζύ σου
να καθαρίσει η αυλή σου
από έναν κόσμο
που καλό δεν σούχει τάξει..

Σε ένα αστέρι μακρυνό σού'χω χαράξει
χρυσή κλωστή
για όταν ο ύπνος σε ταράξει..
για να δεθώ με τα όνειρά σου
να μοιραστώ τα φανερά σου
ο μαύρος ίσκιος να κρυφτεί
να προσπεράσει..

Δώσε μου απόψε αστραπή την δύναμή σου
σκύψε φεγγάρι μου,ασπάσου τη,και σβύσου
τώρα θα βρέξει,κι'αυτή θα τρέξει
κόντρα στον άνεμο να κοιμηθεί μαζύ σου..
τώρα θα βρέξει,κι'αυτή θα τρέξει
σαν τότε που έκλαιγα..
και μού'λεγε, κοιμήσου..
Ελένη Μέη Ασημακοπούλου
(by eleni)

ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΟΥ..

Τα χρόνια μου που φύγανε,κοσμήματα παλιά..
τα φόρεσαν,τα χόρεψαν, του ανέμου τα πουλιά...
τα σκόρπισαν,τα μοίρασαν στο γέλιο και στο δάκρυ...
στης ευτυχίας την αρχή,και στου λυγμού την άκρη..

Σύρτε αμανέ..
μεσ'τον καφενέ..
τα χρόνια μου κεράστε τα στ'αστέρια μα το ναι!!
Σύρτε αμανέ
ξόφλησες καύμέ..
σου γύρισα ότι μού'δωσες,πατσίσαμε ουρανέ!!

Τα χρόνια μου ξεχύθηκαν ποτάμια ορμητικά
κυλίστηκαν,χαρίστηκαν,σε χιόνι και φωτιά..
τα δώρα τους επτά ψυχές απο νερό και χώμα
απο της γέννας την κραυγή,ως του έρωτα το στρώμα..

Σύρτε αμανέ
μεσ'τον καφενέ..
τα χρόνια μου τα μύρισα στη γύρα ρεφενέ..
Σύρτε αμανέ,
κοίτα με Θεέ!!
τα δανεικά σου γύρισα
στην άκρη στεναγμέ!!!
Ελένη Μέη Ασημακοπούλου
(by eleni)
23\09\2013
 

Αγοραίος έρωτας

Ωδή σε μια άγνωστη......χαμένη στα κόκκινα τα φώτα της ηδονής..

Απόψε θα κοιμηθώ χαμογελαστός, και θα ξυπνήσω γαλήνιος.

Τι κι αν δε σε λένε στην πραγματικότητα «Κάρλα»,τι κι αν έπρεπε να σού δώσω ένα πορτοκάλι για να κολλήσω για λίγο το κορμί μου πάνω στο δικό σου: Ήμουν τίμιος, κι ήσουν τίμια. ...
Μού είπες «τόσο», σού είπα «εντάξει».
Χωρίς να λογαριάζεις ούτε πώς είμαι, ούτε ποιός είμαι, ούτε τι θα κερδίσεις από μένα στο μέλλον.
Χωρίς ψεύτικες αναστολές, χωρίς περιττές χρονοτριβές, χωρίς αχρείαστες ντροπές, χωρίς ανούσιες τύψεις.

Απόψε θα κοιμηθώ χαμογελαστός, και θα ξυπνήσω γαλήνιος:
Γιατί έχω τη μυρωδιά από το κορμί σου κάτω από τα νύχια μου...

(by Μαύρος Γάτος)

 

στίχοι Ελένη Μέη Ασημακοπούλου

σύνθεση Χρήστος Γιαννόπουλος

ερμηνεία Βάσια Ζήλου

 

ΞΕΝΥΧΤΗΣ ΕΡΩΤΑΣ

ΞΕΝΥΧΤΗΣ ΕΡΩΤΑΣ

Σαν σαββατιανό σταφύλι
γεύση απ'τα δυό σου χείλη
ερωτάκι μου...
σαν νυχτώσει έλα πάλι
σού'χω στρώσει προσκεφάλι
ανεμάκι μου..
.......................................................
Μια φωτιά η αγκαλιά σου
κι'εγώ καίγομαι κοντά σου
νυχτεράκι μου
πυροτέχνημα στη νύχτα
τ'άστρα στην ποδιά μου ρί'χτα
ξενυχτάκι μου..
..........................................................
(R)
Πίσω απ'τις κλειστές τις γρύλιες
το καρτέρι μου
ντύνω με ανάσες χίλιες
το νυχτέρι μου
ο ξενύχτης έρωτάς μου
σαν τον άνεμο
μπλέκεται στ'αγκάλιασμά μου
το παράνομο
..........................................................

Τρεις σταγόνες ευτυχίας
ο χρησμός κάποιας Πυθίας
βασανάκι μου..
στον βωμό του έρωτά σου
καίω τ'αναφιλητά σου
στο κορμάκι μου...
Ελένη Μέη Ασημακοπούλου
(by eleni)