ΦΑΜΠΡΙΚΕΣ..

Χρόνια μέσα στιs φάμπρικεs
μέσα στα εργοστάσια
...μπουκιά ψωμί μετάλαβε
σε αλμυρό ιδρώτα..
μικρά χαμένα σύννεφα
στα θερινά λιοστάσια
δρόμοs μ'ακριβοθώρητα
χαμηλωμένα φώτα..

Παιδιά κατώτερου Θεού
μ'ένα κομμάτι ελπίδα
βρυχόs τα μηχανήματα
σταματημό δεν έχουν
κατεβασμένα βλέματα
κι ο ήλιοs μιά ρανίδα
μάτια που περιφέρονται
τι κάνειs να προσέχουν..

Περνούν τα δευτερόλεπτα
δεμένα στον αγώνα
πίσω μη πάει η δουλειά
κοίτα μην βγαλειs σκάρτα
θαρρείs οι ώρεs πωs κυλούν
σ'έναν φρικτό αιώνα
πιό γρήγορα τα χέρια σου
αλλιώs χτύπα την κάρτα..

Φθηνό το μεροκάματο
σκυμένο το κεφάλι
σκόρπια αχνά χαμόγελα
κουβέντεs μετρημένεs
φαλτσο τραγούδι η βουή
μέσα στην παραζάλη
δυό τρείs ανάσεs τηs στιγμήs
κι'εκείνεs πεθαμένεs..

Στ'αφεντικού την προσβολή
θα σκύψειs το κεφάλι
μα δεν θα είναι απο ντροπή
ούτε απο δουλοπρέπεια
ειν'κάτι άλλο πιό βαρύ
με διδαχή μεγάλη
κανείs κι'αν δεν του τό'χει πει..
το λένε Αξιοπρέπεια!!
Ελένη Μέη Ασημακοπούλου
(by eleni)

Aυτός μου ο στίχος μελλοποιήθηκε και τραγουδήθηκε απο τον φίλo

 

και συνθέτη Στέλιο Σταυράκη και το ακούτε στο yube σε demo cover.