ΤΑ ΟΝΕΙΡΟΠΟΥΛΙΑ..

 

 

Στην σιγαλιά του δειλινού
ταξίδι φεύγουνε του νου
τα τρεχαντήρια..
...ρότα τραβούν ονειρική
κι εγώ να στέκω κάπου εκεί
σε προκυμαία ερημική..
τηs μνήμηs μου ν'ανοίγω
παραθύρια..

Αποσπερίτηs του καιρού
κι'η αύρα του καλοκαιριού
νοτιάs μαίστροs
αλμύραs άρωμα φορώ
κι'όπωs στενάζω με καημό
χάνω του ονείρου τον ειρμό
με τύλιξε τηs νοσταλγίαs..
οίστροs..

Τα ονειροπούλια καρτερούν
ψηλό κατάρτι να σταθούν
μα να με πάρουνε μαζύ
δε θα μπορέσουν..
κι'εγω μετράω τα κύματα
και στέλνω χαιρετίσματα..
σε όσουs μπορέσαν
στα όνειρά μου
να χωρέσουν..
(by eleni)