ΟΠΩΣ ΦΕΥΓΕΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ

Στάζει μια στάλλα 'πάνω στη στέγη
τρέχει και χάνεται
το χώμα την ρουφά..
...δάκρυ αγγέλου,σαν την νοιότη μου που φεύγει..
που σαν κυλίσει,
πάλι πίσω δεν γυρνά..

Μία ρυτίδα στο μέτωπό μου
χάδι απο άγγιγμα απαλό αναζητά
καθρέφτης ψεύτης..
που φωτίζει το είδωλό μου..
ενώ η νύχτα στο δωμάτιο ξαγρυπνά..

Χίλιες εικόνες,κανένας ήχος
σιγή αφόρητη,που το μυαλό πονά
γράφω τραγούδι..
που ανελέητα ο στίχος..
χαμένους έρωτες
στην μνήμη μου ξυπνά..
(by eleni)