Νοσταλγική,ζεστή,αγαπημένη αίσθηση.. Μνήμη μακρυνή..και τόσο κοντινή συνάμα..που όταν σε επισκέφτεται,σε γεμίζει γλυκιά, αχνή, γαλήνη.. ΓΙΑ ΑΞΕΧΑΣΤΕΣ ΜΟΡΦΕΣ..στιχοι Ελενη Ασημακοπουλου

Όταν τα όνειρά μου γίνονταν παγίδες
όταν η νύχτα άκοσμη με τυρανούσε
ξάγρυπνη όταν με άφηναν οι καταιγίδες,
ήξερα τότε ποιός θα με παρηγορούσε..

Μία ζεστή μεγάλη αγκαλιά
η <νόνα> μου η γλυκιά μου η γιαγιά.

Σφράγιζες στην ψυχή σου τα μυστικά μου
κι' αν από φόβο έτρεμα γελούσες
παρηγοριά για τα παράπονά μου..
τα δάκρυα στα μάτια μου φιλούσες..

Και τώρα..
που είμαι μόνη και παλεύω
σε έναν κόσμο μέσα δίχως ζεστασιά,
την αγκαλιά σου <νόνα> μου γυρεύω..
θέλω να γύρω στην ζεστή σου αγκαλιά
θέλω στα χέρια σου να με κρατήσεις
έτσι όπως πάντα έκανες παλιά..

Θεέ μου νά'ξερες πόσο πολύ μου λείπεις
και πόσο θά'θελα να σ'είχα εδώ κοντά..
ξανά να σου ζητώ παρηγοριά
καλωσυνάτη μου σοφή γιαγιά..

Μέσα σ'αυτόν τον καταστροφικό αιώνα
τίποτα δεν με κάνει να σε ξεχνώ
καλή μου <νόνα>...!!!
(by eleni)

δημοσιευτηκε στην προσωπικη μου σελιδα
https://www.facebook.com/eleni.asimakoppoulou