Το φυτίλι έτοιμο να ανάψει στη Μέση Ανατολή - Θα είναι οι S 300 το "σπίρτο"; - Η ελληνική θέση

Η πώληση ρωσικών S 300 στη Συρία είναι ένα από τα πολλά “σπίρτα” που μπορούν να βάλουν φωτιά στο φυτίλι που θα τινάξει στον αέρα την πυριτιδαποθήκη της Μέσης Ανατολής.

Αν και όλα δείχνουν ότι τα ανταεροπορικά συστήματα χρησιμοποιούνται ακόμη ως ένα διαπραγματευτικό χαρτί στο πόκερ που παίζουν Μόσχα και Ουάσινγκτον στο θέμα της Συρίας, η ανακοίνωση ότι η Ρωσία δεν κάνει πίσω στην παράδοση των S 300 φέρνει πιο κοντά το ενδεχόμενο σύρραξης.

Το Ισραήλ , ήδη μέσω του υπουργού Άμυνας δήλωσε ότι “ξέρει τι θα κάνει”. Και όλοι καταλαβαίνουν ότι αυτό που ξέρει είναι να χρησιμοποιεί την στρατιωτική του ισχύ. Οι ισραηλινοί θεωρούν θανάσιμο κίνδυνο τον εξοπλισμό όχι τόσο του καθεστώτος Άσαντ, όσο της Χεζμπολάχ και έχουν δείξει με τα “προληπτικά” αεροπορικά τους χτυπήματα στη Συρία ,ότι δεν πρόκειται να επιτρέψουν την ισχυροποίηση της Χεζμπολάχ με σύγχρονα όπλα.

Μυρίζει μπαρούτι στην περιοχή και αν υπάρξει ανάφλεξη , είναι δεδομένο ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να μείνει ανεπηρέαστη, ούτε και αμέτοχη. Αν οδηγηθούμε σε στρατιωτική επέμβαση στη Συρία είναι αναμενόμενο ότι στρατιωτικές διευκολύνσεις θα ζητηθούν από τη χώρα μας η οποία όσο κι αν το ξεχνάμε βρίσκεται σε σημείο κλειδί . Το ερώτημα είναι αν η κυβέρνηση παρακολουθεί όσο στενά πρέπει τις εξελίξεις κι αν προετοιμάζεται να παίξει τον ρόλο που της αναλογεί και όχι αυτόν που θα θέλουν να της “φορτώσουν”. Το “ναι σε όλα” χωρίς ανταλλάγματα κάπου πρέπει να τελειώσει. Η εμπειρία της Λιβύης είναι σχετικά πρόσφατη και ελπίζουμε να είναι και διδακτική. Οι “φοβίες” και το “σύνδρομο του αδυνάτου” καπου πρέπει να παραμεριστούν . “Ανήκουμε εις τη Δύση”, είμαστε ενεργό μέλος του ΝΑΤΟ ,αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να διεκδικήσουμε αυτά που μας αναλογούν σε αντιστοιχία αυτών που πάντα πρόθυμα προσφέρουμε.

Στην κυβέρνηση πρέπει να το έχουν αυτό κατά νου, όταν θα αποφασίσουν να ασχοληθούν και μ΄ αυτό το θέμα σε καποιο διάλειμμα των συγκρούσεων για το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο.