Θα μπορούσαν να αποτελέσουν ένα μουσείο Ωνάση», λέει στο «Εθνος της Κυριακής» η κ. Μαρίνα Δοδέρο, διπλά σοκαρισμένη από τη νέα εξέλιξη, που φέρει τους Ρώσους αγοραστές να πετούν ό,τι
θυμίζει τον Αριστοτέλη και τις αλλοτινές δόξες του νησιού. Η αδελφική φίλη της Χριστίνας Ωνάση και νονά της Αθηνάς, για μια ακόμη φορά, ξεσπά, καθώς ενημερώνεται στη μακρινή Αργεντινή για τα κοντέινερ που πηγαινοέρχονται στις χωματερές της Λευκάδας, αδειάζοντας... κομμάτι κομμάτι την ιστορία, αλλά και τη ζωή της, που συνδέθηκε στενά με τον Σκορπιό.
«Δεν πρέπει να πετάξουν τίποτε. Τα πράγματα να πάνε σε γηροκομεία ή σε στέγες άπορων και εγκαταλελειμμένων παιδιών. Τουλάχιστον κάποιοι θα κάνουν μια προσευχή για τη Χριστίνα», δηλώνει μιλώντας αποκλειστικά στην εφημερίδα μας η γυναίκα που στο Μπουένος Αϊρες όπου ζει, έχει να επιδείξει ένα τεράστιο φιλανθρωπικό έργο και τη λατρεύουν για αυτό οι Αργεντινοί.
Στο πλευρό των φτωχών παιδιών
Tα κειμήλια
Ο αριστοτέχνης επιπλοποιός της εποχής και φίλος των Ωνάσηδων, Λευτέρης Σαρίδης, έφτιαξε την τραπεζαρία και την κρεβατοκάμαρα του Αριστοτέλη.
Ο αριστοτέχνης επιπλοποιός της εποχής και φίλος των Ωνάσηδων, Λευτέρης Σαρίδης, έφτιαξε την τραπεζαρία και την κρεβατοκάμαρα του Αριστοτέλη.
«Δεν είναι δυνατόν να έχει αυτή τη συνέχεια η ιστορία του νησιού. Είμαι πολύ στενοχωρημένη... για μια ακόμη φορά! Οταν έμαθα για την πώληση του Σκορπιού, για μένα τέλειωσε μια σημαντικότατη και απερίγραπτη πλευρά της ζωής μου. Εχασα τις αδελφές μου, τους γονείς μου και τη Χριστίνα... Τώρα έρχεται και αυτό. Το σπίτι έχει μέσα κειμήλια που μπορούν να φέρουν στο φως ακόμη περισσότερες λεπτομέρειες για τη ζωή της οικογένειας.
Η κ. Μίκα Σαρίδη, σύζυγος του Λευτέρη, φρόντισε να απαθανατίσει τις γωνιές του θρυλικού ροζ σπιτιού στον Σκορπιό.
Τα έπιπλα είναι πάρα πολλά και εκπληκτικής ομορφιάς. Είναι συντηρημένα και σε πολύ καλή κατάσταση όλα. Για αυτό, αντί να πετιούνται στα σκουπίδια, θα μπορούσαν να πάνε σε ορφανοτροφεία και γηροκομεία. Να ζεστάνουν κόσμο. Να χαρούν άνθρωποι που περνάνε δύσκολα. Θα μπορούσαν να γεμίσουν σπίτια με αυτά. Δεν πετιούνται τα πράγματα που τα διάλεξε ένα προς ένα είτε ο Αριστοτέλης είτε η Χριστίνα... Δεν είναι δυνατόν να πάνε στα σκουπίδια. Λίγος σεβασμός δεν υπάρχει; Κανείς δεν νοιάζεται;
Η Χριστίνα και η οικογένειά της δεν έπρεπε να έχει τέτοια τύχη. Κι αν οι νέοι αγοραστές του Σκορπιού δεν νοιάζονται για την ιστορία, όλοι όσοι συνδέθηκαν με τον Ωνάση, πώς μπορούν να αδιαφορούν; Πώς αφήνουν τα κοντέινερ με όλα αυτά να καταλήγουν στις χωματερές;».
Ακριβώς δεκαπέντε χρόνια πριν, την άνοιξη του 1998, οι κάτοικοι της Λευκάδας είδαν για πρώτη και τελευταία φορά την έφηβη τότε Αθηνά Ωνάση να πατάει το πόδι της στον Σκορπιό. Πήγε στους τάφους του παππού, του θείου και της μητέρας της να αφήσει λουλούδια και να ανάψει ένα κερί στο παρεκκλήσι του νησιού. Ο επίγειος παράδεισος του Αριστοτέλη Ωνάση, έτσι όπως ο ίδιος χαρακτήριζε το νησί, από το 1963 που αγοράστηκε και ύστερα, έζησε μέρες και νύχτες χλιδής, γλεντιού, ευτυχίας αλλά και απερίγραπτης πίκρας και πόνου, κάθε φορά που η μοίρα χτυπούσε αλύπητα τις ζωές των Ωνάσηδων.
Από τους Κένεντι, τη Μαρία Κάλλας, τους Λιβανούς, μέχρι τη Λιζ Τέιλορ και τον Ρίτσαρντ Μπάρτον, καθώς και δεκάδες μεγιστάνες της εποχής, δούκες, βασιλείς... όλοι πέρασαν από εκεί. Οι ξέφρενες νύχτες τους άναβαν την περιέργεια των κατοίκων της Λευκάδας, που έπλαθαν μέρα με τη μέρα τον μύθο του Ωνάση. Στα σαλόνια του σπιτιού, βρίσκεται ακόμη και σήμερα ζωντανός ο θρύλος του Ελληνα μεγιστάνα.
Ο Σκορπιός, που πήρε το όνομά του από το σχήμα του, ήταν η τέλεια έκφραση φεουδαρχικής χλιδής στο Ιόνιο, για τον μεγάλο Ελληνα. Στην αρχή το νησί ήταν σκεπασμένο με ελιές μόνο. Εκείνος όμως φύτεψε όλα τα δέντρα και τα χαμόκλαδα της βίβλου. Αμυγδαλιές, αγριοτριανταφυλλιές, πεύκα, πικροδάφνες και συκιές. Τις περισσότερες φορές τα φύτευε ο ίδιος, ιδρώνοντας στον ήλιο, σκάβοντας μαζί με τους εργάτες του, λέγοντάς τους ιστορίες που θυμόταν από τη γιαγιά του...
Από το πλήρως οργανωμένο γραφείο του στο νησί, ο Ωνάσης διηύθυνε την αυτοκρατορία του και δεκάδες συμφωνιών είχαν κλειστεί γύρω από τις πισίνες και τα τζάκια του.
Στις 20 Οκτώβρη του 1968, έβρεχε στον Σκορπιό, με εκείνη τη λεπτή βροχή που σταματά και ξαναρχίζει το φθινόπωρο στα νησιά του Ιονίου. Η Αρτεμις Γαρουφαλίδη είπε ότι η βροχή τη μέρα του γάμου ήταν καλός οιωνός. Αργότερα έβαλε φυλαχτά κάτω από το στρώμα στο νυφικό κρεβάτι. Η Τζάκι Κένεντι φαινόταν σοβαρή κι απόμακρη με το μακρυμάνικο δαντελένιο φόρεμα του Βαλεντίνο και μια ασορτί κορδέλα που φορούσε στα καστανά της μαλλιά.Ηταν η μέρα του γάμου της με τον Αριστοτέλη, και στην ουσία το πρώτο μεγάλο γλέντι που έζησε το νησί.
Λατρεία για τον Σκορπιό
Εκεί στα ίδια σοκάκια με τις λεύκες, άνθησε και εξελίχτηκε σε τρανό πάθος και ο έρωτάς του με τη Μαρία Κάλλας. Η Μαρία λάτρευε τον Σκορπιό και πίστευε ότι μια μέρα θα ζούσαν εκεί μαζί...
Εκεί στα ίδια σοκάκια με τις λεύκες, άνθησε και εξελίχτηκε σε τρανό πάθος και ο έρωτάς του με τη Μαρία Κάλλας. Η Μαρία λάτρευε τον Σκορπιό και πίστευε ότι μια μέρα θα ζούσαν εκεί μαζί...
Μαρίνα Δοδέρο
Λατρεία στο νησί είχε και η Χριστίνα Ωνάση. «Εκεί πάντα τρέχει όταν τα πράγματα στην αληθινή ζωή γίνονται πολύ δύσκολα. Στον Σκορπιό είναι η βασίλισσα Χριστίνα. Χωρίς υπερβολή έχω δει τους χωρικούς να πέφτουν στα γόνατά της για να της φιλήσουν το χέρι. Μόνο στο νησί αισθάνεται ελεύθερη να χορέψει στα τραπέζια αν αυτή είναι η διάθεσή της. Εκεί μοιάζει περισσότερο με τον Ωνάση. Εκεί βλέπεις την πραγματική Χριστίνα και ακούς ό,τι πραγματικά σκέφτεται», περιέγραφε κάποτε στενός της φίλος.
Το 1973, ο Ωνάσης χάνει τον μοναχογιό του, τον Αλέξανδρο, κι ο πρώτος βαρύς χειμώνας φθάνει για τον Σκορπιό. Τα φώτα σβήνουν, τα πάρτι και οι χοροί σταματούν. Εκεί αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση για όλα. Το 1985 γεννιέται η Αθηνά. Τρία χρόνια μετά, η Χριστίνα σβήνει στο σπίτι της επιστήθιας φίλης της, Μαρίνα Δοδέρο. Τα Χριστούγεννα του 1988, ένας ακόμη τάφος ανοίγεται πλάι στον Αριστοτέλη και τον Αλέξανδρο, για τη Χριστίνα. Τη μέρα εκείνη στον Σκορπιό ράγισαν και οι πέτρες...
Μαρίνα Δοδέρο, Χριστίνα Ωνάση και οι φίλοι τους, συζητούν τρώγοντας σε ένα από τα σαλόνια του Σκορπιού, τότε που η ζωή ήταν γεμάτη φως για εκείνους.
Χειροποίητα έπιπλα και αυθεντικοί πίνακες
Την πρώτη διακόσμηση των οικιών του Σκορπιού είχε κάνει ο διάσημος τότε διακοσμητής και προσωπικός φίλος της Τζάκι Κένεντι, Μπίλι Μπάλτουιν. Η Τζάκι, με το που πάτησε το πόδι της στον Σκορπιό άλλαξε μέχρι και τις πέτρες, όπως χαρακτηριστικά λένε όσοι γνωρίζουν. Βρήκε τον καλύτερο Ελληνα επιπλοποιό της εποχής, τον Λευτέρη Σαρίδη, και με τα αριστοτεχνικά κατασκευασμένα χειροποίητα έπιπλά του γέμισε το περίφημο «ροζ σπίτι» του Σκορπιού.
Την πρώτη διακόσμηση των οικιών του Σκορπιού είχε κάνει ο διάσημος τότε διακοσμητής και προσωπικός φίλος της Τζάκι Κένεντι, Μπίλι Μπάλτουιν. Η Τζάκι, με το που πάτησε το πόδι της στον Σκορπιό άλλαξε μέχρι και τις πέτρες, όπως χαρακτηριστικά λένε όσοι γνωρίζουν. Βρήκε τον καλύτερο Ελληνα επιπλοποιό της εποχής, τον Λευτέρη Σαρίδη, και με τα αριστοτεχνικά κατασκευασμένα χειροποίητα έπιπλά του γέμισε το περίφημο «ροζ σπίτι» του Σκορπιού.
Η Τζάκι, προκειμένου να βρει αυτό που πραγματικά ταίριαζε σε κάθε γωνιά του, δεν δίσταζε να κατεβαίνει συχνά στο Μοναστηράκι αναζητώντας παλαιές λάμπες για τον φωτισμό των χώρων, ενώ ιδιαίτερη προτίμηση έδειχνε στις αντίκες Χαριτάκη της οδού Βουκουρεστίου. Αυτά όλα, που μεταφέρονταν με ελικόπτερα στον Σκορπιό εκείνη τη χρυσή περίοδό του, κοσμούν ακόμη και σήμερα το κεντρικό κτίσμα του νησιού. Δεκάδες αυθεντικοί πίνακες ζωγραφικής με τις υπογραφές όλων των μεγάλων Ελλήνων ζωγράφων βρίσκονται παντού στους τοίχους. Μαζί τους οι καθρέφτες, οι μινιατούρες, τα χρυσά και επάργυρα σερβίτσια, καθώς και τα πέντε σαλόνια συνθέτουν τον θησαυρό του ροζ οικήματος.
Το σημείωμα της Τζάκι
Το σημείωμα της Τζάκι
Ενα σημείωμα με την υπογραφή της ως Ζακλίν Ωνάση, αποκαλύπτει την αγάπη της για τη διακόσμηση του σπιτιού. Είναι σταλμένο στον Λευτέρη Σαρίδη και περιγράφει λεπτομερώς τα έπιπλα που χρειάζεται.
ΒΙΒΙΑΝ ΜΠΕΝΕΚΟΥ
bibian@pegasus.gr
bibian@pegasus.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου